آیا همه این اینورترها را می شناسید؟

اینورتر از سه بخش مدار اینورتر، مدار کنترل منطقی و مدار فیلتر تشکیل شده است. این عمدتا شامل رابط ورودی، مدار راه اندازی ولتاژ، لوله سوئیچ MOS، کنترل کننده PWM، مدار تبدیل DC، مدار بازخورد، نوسان LC و مدار خروجی و بار است. و سایر قسمت ها مدار کنترل عملکرد کل سیستم را کنترل می کند، مدار اینورتر عملکرد تبدیل برق DC به برق AC را تکمیل می کند و مدار فیلتر برای فیلتر کردن سیگنال های غیر ضروری استفاده می شود. اینورتر به این صورت عمل می کند. کار مدار اینورتر را می توان به شرح زیر بیشتر اصلاح کرد: اول، مدار نوسان جریان مستقیم را به جریان متناوب تبدیل می کند. در مرحله دوم، سیم پیچ جریان متناوب نامنظم را به جریان متناوب موج مربعی افزایش می دهد. در نهایت، یکسوسازی باعث می شود جریان متناوب به جریان متناوب سینوسی از طریق موج مربع تبدیل شود. .

راه های زیادی برای طبقه بندی اینورترها وجود دارد. به عنوان مثال، با توجه به تعداد فازهای ولتاژ AC خروجی اینورتر، می توان آن را به اینورتر تک فاز و اینورتر سه فاز تقسیم کرد. تک فاز از یک سیم زنده و یک سیم خنثی تشکیل شده است. "تک" به هر یک از سه مرحله اشاره دارد. ولتاژ استاندارد بین A-N، B-N و C-N 220 ولت است. سه فاز سه سیم زنده هستند که با ABC نشان داده می شوند. اگر فقط ولتاژ سه فاز وجود داشته باشد، 380 ولت است که به آن مثلث سه فاز نیز می گویند. اگر علاوه بر سه سیم برق، یک خط خنثی وجود داشته باشد، ولتاژ 220 ولت و 380 ولت خواهد بود، یعنی اتصال ستاره سه فاز.اینورترهای سه فاز را می توان به دو نوع سه ورودی و سه خروجی یا تک ورودی و سه خروجی (220 داخل و 380 خروجی) تقسیم کرد. اولی یک تابع تثبیت کننده ولتاژ است، در حالی که دومی یک تابع تقویت کننده ولتاژ است و به عملکرد یکسو کننده نیاز دارد. به طور کلی، سیستم های کمتر از 5 کیلووات معمولا از سیستم های تک فاز استفاده می کنند و سیستم های بزرگتر از 5 کیلووات معمولا از سیستم های سه فاز استفاده می کنند.

بسته به اینکه در یک سیستم متصل به شبکه استفاده می شود یا یک سیستم خارج از شبکه، می توان آن را به اینورترهای متصل به شبکه و اینورترهای خارج از شبکه تقسیم کرد. اینورتر خارج از شبکه می تواند پس از خروج از شبکه برق به طور مستقل کار کند. معادل یک شبکه برق کوچک مستقل است. عمدتاً ولتاژ خود را کنترل می کند و منبع ولتاژ است. این می تواند بارهای مقاومتی-خازنی و موتور القایی را حمل کند، دارای پاسخ سریع و ضد تداخل، سازگاری قوی و کاربردی است. این اولین محصول منبع تغذیه برای منبع تغذیه اضطراری قطع برق و منبع تغذیه در فضای باز است. اینورترهای خارج از شبکه عموماً نیاز به اتصال به باتری دارند، زیرا تولید برق فتوولتائیک ناپایدار است و بار نیز ناپایدار است. برای تعادل انرژی به باتری نیاز است. هنگامی که تولید برق فتوولتائیک بیشتر از بار باشد، انرژی اضافی باتری را شارژ می کند. هنگامی که تولید برق فتوولتائیک کمتر از بار باشد، انرژی ناکافی توسط باتری تامین می شود.

اینورترها بر اساس موقعیت های کاربردی خود طبقه بندی می شوند و می توان آنها را به اینورتر متمرکز، میکرو اینورتر و اینورتر رشته ای تقسیم کرد. فناوری اینورتر متمرکز به این صورت است که چندین رشته فتوولتائیک موازی به انتهای ورودی DC همان اینورتر متمرکز متصل می شوند. به طور کلی، مدل های پرمصرف از ماژول های قدرت سه فاز IGBT استفاده می کنند و مدل های کم مصرف از ترانزیستورهای اثر میدان و DSP استفاده می کنند. کنترل کننده تبدیل کیفیت توان تولیدی را بهبود می بخشد به طوری که به جریان موج سینوسی بسیار نزدیک است. به طور کلی در سیستم های نیروگاه های فتوولتائیک بزرگ (> 10 کیلو وات) استفاده می شود. میکرو اینورتر حداکثر پیک توان هر ماژول فتوولتائیک را به صورت جداگانه دنبال می کند و پس از وارونگی آن را در شبکه AC ادغام می کند. ظرفیت تک میکرو اینورترها معمولاً کمتر از 1 کیلو وات است. مزیت آن این است که می تواند به طور مستقل حداکثر توان هر جزء را ردیابی و کنترل کند، در نتیجه کارایی کلی را در هنگام مواجهه با سایه جزئی یا تفاوت عملکرد اجزا بهبود می بخشد. علاوه بر این، میکرو اینورترها فقط دارای ولتاژ DC ده ها ولت هستند و همه به هم متصل هستند. به طور موازی، که خطرات ایمنی را به حداقل می رساند. آنها گران هستند و نگهداری آنها پس از شکست دشوار است. اینورتر رشته بر اساس مفهوم مدولار است. هر رشته فتوولتائیک (1-5 کیلووات) از یک اینورتر عبور می کند، حداکثر پیک ردیابی توان را در انتهای DC دارد و به صورت موازی به شبکه در انتهای AC متصل می شود. تبدیل به یک اینورتر بین المللی محبوب ترین اینورتر در بازار شده است. بسیاری از نیروگاه های فتوولتائیک بزرگ از اینورترهای رشته ای استفاده می کنند. مزیت آن این است که تحت تأثیر اختلاف ماژول ها و سایه های بین رشته ها قرار نمی گیرد و در عین حال عدم تطابق بین نقطه عملکرد بهینه ماژول فتوولتائیک و اینورتر را کاهش می دهد و در نتیجه تولید برق را افزایش می دهد. این مزایای فنی نه تنها هزینه های سیستم را کاهش می دهد، بلکه قابلیت اطمینان سیستم را نیز افزایش می دهد. در همان زمان، مفهوم "ارباب-برده" بین رشته ها معرفی می شود، به طوری که وقتی توان یک رشته واحد نمی تواند یک اینورتر واحد را کار کند، سیستم می تواند چندین گروه از رشته های فتوولتائیک را به یکدیگر متصل کند تا به یک یا چند رشته اجازه دهد. آنها به کار ، در نتیجه انرژی الکتریکی بیشتری تولید می شود.

شرکت دایا الکتریک گروه با مسئولیت محدود انواع مختلفی از اینورترها اعم از تک فاز و سه فاز، خارج از شبکه و متصل به شبکه، دیواری و انباشته را در اشکال مختلف برای رفع نیازهای مختلف مشتریان به فروش می رساند. کیفیت بالا و قیمت های ترجیحی جذب بسیاری از مشتریان جدید و قدیمی برای خرید.